Als kind (lagere school) heb ik op de Vrije School (Zeist) gezeten en daar wordt best veel gezongen. Toen ik kinderen kreeg ben ik vaak naar het familiekamp van de Christengemeenschap geweest en daar word je gewekt door mooie vierstemmige liederen en in slaap gezongen (en de kinderen leren ook allemaal hele leuke liederen). Ooit toen ik een jaartje of 20 was heb ik een meegezongen in een uitvoering van de Misa Criolla.
Ik heb heel lang in de jeugdhulpverlening gewerkt (van crisisopvang tot ‘kamertraining’ en van licht verstandelijk beperkt tot ‘regulier’). Maar met de komst van mijn meiden ben ik een andere weg ingeslagen en ben ik de opleiding tot kraamverzorgende gaan doen, gevolgd door verloskunde en ik heb net de opleiding tot lactatiekundige afgerond.
En in dit 2de leven als professional in de geboortezorg en als alleenstaande moeder heb ik ook een oude liefde (niet echt talent hahaha) opgepakt en dat is zingen in een koor, liefst klassieke stukken. Zo ben ik na even proeven bij het Nieuwegeins Kamerkoor bij KOV terecht gekomen. En dat past mij goed, de sfeer bij KOV vind ik heel erg prettig, er is genoeg ruimte voor lol en gewoon plezier hebben.
Ik ben een echt ‘koormeisje’ heb anderen nodig voor toonhoogte en ritme (muzikaal talent heb ik voor mijn jongere broertje gelaten 🙂). En met medekoorleden om mij heen heb ik het idee dat ik redelijk meekom. Ik moest even wennen uiteraard maar heb het idee mijn draai wel gevonden te hebben. Ik ben echt heel erg benieuwd hoe het gaat zijn om met twee koren te gaan zingen, hele nieuwe belevenis.
Lieve groet,
Finn