Ooit was ik voorbestemd om zanger te worden – althans in de ogen van mijn ouders. Dus heb ik mij jaren door ongeïnspireerde pianolessen geworsteld en werd ik in een kinderkoor gezet, waar ik mij onveilig voelde.
Je begrijpt, het project van mijn ouders is mislukt.
Ik ben bioloog geworden en heb decennia met veel plezier lesgegeven op een middelbare school in Rotterdam.
In mijn studietijd heb ik mijn man leren kennen en we hebben 2 kinderen gekregen. Op hun beurt hebben zij ieder ook 2 kinderen gekregen en zo ben ik oma van 4 kleinzoons. Helaas heeft mijn man de jongste kleinkinderen niet meer mogen meemaken.
Ongeveer 10 jaar geleden ben ik voorzichtig begonnen met zingen bij een vrouwenkoor en ik vond het leuk! Zij zongen wereldmuziek en aangezien mijn hart toch ligt bij de klassieke muziek ben ik mij wat om mij heen gaan kijken.
Zo kwam ik terecht bij het projectkoor van de Dominicuskerk en de Bachcantates van de Geertekerk. Door de enthousiaste verhalen van Olga over de KOV ben ik deze zomer komen kijken en overgestapt.
Ik moet er hard voor werken, maar dat heb ik er graag voor over. Inmiddels heb ik ook het 4-de vinkje van de stemtest, nl. een zangjuf. Vooral het toewerken naar een uitvoering vind ik fantastisch.
Ik hoop nog lang samen met jullie muziek te mogen maken.
Farinda